Ek gaan julle so mis!

De laatste week op de Klapmuts school was er eentje met weinig leerlingen. Maandag waren er nog zo’n 20 leerlingen aanwezig. Dinsdag lag het aantal al onder de 10 leerlingen. Wetend dat ik van 40 leerlingen kwam, was dit iets waar ik echt van schrok. Toen ik hier naar vroeg bij juffrouw Ackerman, vertelde ze mij dat normaal is voor de laatste schoolweek van het kwartaal.

Omdat de vakantie zo dicht voor de deur stond, werd er niet veel les meer gegeven. Enkel op maandag stond nog een les Engels gepland over ‘Places in town’ en een beeldles waarin we vlinders maakten. Daarnaast werden er op maandag en dinsdag vooral spelletjes gespeeld en keken we naar Afrikaanse tekenfilms. De aanwezige leerlingen genoten van de rust.

Op woensdag stond mijn allerlaatste les gepland, een les over België. België werd op de kaart gesitueerd, ik vertelde over het Belgische eten en de talen in ons land, de leerlingen maakten puzzels van Belgische monumenten en we keken naar een Nederlandstalige aflevering van Samson en Gert. Gelukkig waren alle 40 leerlingen vandaag wel aanwezig, omdat ze hun rapporten moesten ontvangen. Daarnaast werden alle leerlingen verwacht in de grote zaal voor het Paasverhaal en afsluiting van het kwartaal.

Het moment van afscheid brak aan.. Zowel van Gina en Chevonne die ons elke dag van en naar school brachten, als van hun kindjes die ons bij elke rit vergezelden.

Verder ook van de directeur, meneer Frans, die ons elke dag opnieuw met glimlach ontving.

Maar vooral van mijn kinderen in mijn klas en van juffrouw Ackerman!

Omdat leerlingen vaak schoolmateriaal bij elkaar moesten lenen, besloot ik mijn klas een doos vol hoognodig schrijfmateriaal (schrijfpotloden, gommen en scherpers) te geven. Daarnaast had ik voor elke leerling een paasei, ze waren door het dolle heen.

Ook voor juffrouw Ackerman had ik een geschenkje, omdat ik gedurende deze weken een echte band met haar mocht opbouwen. We waren een echt juffenteam en zelfs met persoonlijke zaken kon ik bij haar terecht. Zelf kreeg ik van de juf ook een geschenkje en een heel lief kaartje. Van de leerlingen kreeg ik vele tekeningen en knuffels. Hoewel sommige leerlingen mij het niet altijd gemakkelijk gemaakt hebben, weet ik dat hun alle 40 heel hard zal missen.

De Klapmutsschool, juffrouw Ackerman en mijn leerlingen van graad 2B hebben een echt plekje in mijn hart gekregen. Een ervaring zoals ik had op deze school, zal ik nooit meer meemaken. Ik ben ontzettend dankbaar voor de kansen die ik hier kreeg en al hetgeen ik hier heb mogen leren.