Ons het universiteitstudente geword

Hey daar!

Maandag werden we om half acht op de CPUT (Cape Peninsula University of Technology), de universiteit waar studenten onder andere opgeleid worden tot leerkrachten, verwacht. Of dat dachten we toch. Na lang wachten was onze begeleider nergens te bespeuren. Toen we besloten om eens rond de universiteit te wandelen, zagen we onze begeleider net uit haar auto stappen. Zij dacht dat we elkaar zouden ontmoeten bij de B&B en vond ons niet. Van een start gesproken!

Gelukkig was Ernst, de vierdejaarsstudent met wie we de hele dag les zouden volgen, zelf te laat. Resultaat: het lokaal binnenkomen, terwijl alle ogen van een volle klas naar ons gericht waren. Na enkele lessen te volgen, gaf Ernst ons een rondleiding in en rond de campus en ontdekten we zo een coffeeshop waar ze overheerlijke koffies serveren en een barretje waar we alle vijf de lekkere student wrap ontdekten.

Dinsdag volgden we de hele dag les met Marili, een derdejaarsstudente die we al eerder ontmoet hadden tijdens onze stage op Hugo Rust. Zij liet ons het schoolwinkeltje ontdekken waar ze allerlei leuke spulletjes verkopen die tijdens onze stage handig geweest zouden zijn. 's Avonds gingen we met z'n allen uit. De Hugenote middelbare school voerde de musical Grease op in het Engels. We dachten allemaal dat dit niet spectaculair zou zijn, maar onze mening veranderde al gauw. Er was een hele band aanwezig, de decors waren prachtig, de zang-, acteer- en dansprestaties waren fenomenaal en dit alles was het resultaat na amper vijf maanden oefenen. We konden bijna niet geloven dat dit het werk was van leerlingen die in het middelbaar zitten!

Woensdag was het aan Michelle om ons te begeleiden. Zij is ook een derdejaarsstudente, maar dan in de intermediaire fase van de lagere school. Dat betekent dat zij enkel les mag geven van graad vier tot en met graad zeven, terwijl Marili enkel in de grondslagfase van de lagere school mag lesgeven. Dat is graad één tot en met graad drie. Wat mij vooral opviel tijdens deze drie dagen is dat er in de klassen heel weinig jongens zitten. Hier lijden ze, net zoals in België, aan een tekort aan mannen in het onderwijs.

Ook kregen we woensdag bezoek van onze begeleider die ons goed nieuws kwam brengen. We moesten donderdag en vrijdag niet naar de universiteit, want we hadden al kennisgemaakt met alle klassen. Maandag moeten we wel nog een keer gaan om een presentatie aan te bieden over het Vlaamse onderwijssysteem. Om dit goede nieuws te vieren, gingen we 's avonds met z'n allen uit naar het bekende danscafé Bella's. Hier hebben we ons niet laten kennen. We leerden er de traditionele Zuid-Afrikaanse Sokkie dansen en bleven dansen tot de deuren sloten. Ja ja, we leren het studentenleven tot in de puntjes kennen!

Zonnige groetjes

Dries

#Dries