Die eerste dag op Hugo Rust

Met dubbel gevoel vertrok in naar mijn nieuwe stageschool… Ik miste my kindertjies van Klapmuts primary namelijk zo hard!

Op laërskool Hugo Rust aangekomen, was ik in een heel andere wereld. Alles verliep formeel en volgens bepaalde procedures, wat een discipline op deze school! Het motto van de school zegt al genoeg: net die beste!

Net zoals in Klapmuts kwam ik terecht in graad 3 bij juffrouw Sandra van Heerden, samen met 27 nieuwe gezichtjes die mij verwonderd aankeken. Even verwonderd was ik toen in mijn “rijke, blanke” klas 8 leerlingen zag die zwart of kleurling waren.

Tijdens de lesdag merkte ik op dat de basis van het onderwijs hetzelfde is als in Klapmuts primary. Er wordt ook op de mat gewerkt tijdens bepaalde lesfasen en met verschillende niveaugroepen. Ook merkte ik op dat deze leerlingen uit graad 3 dezelfde leerstof krijgen maar dit is wel al wat meer gevorderd. Een voorbeeld hiervan is dat ik de kinderen in Klapmuts primary bewerkingen heb aangeleerd van 0 tot 99. Terwijl deze bewerkingen hier in laërskool Hugo Rust al lopen van 0 tot 200. Ook wordt er hier heel veel naschoolse sport aangeboden voor de leerlingen zoals netbal, rugby, hockey, veldloop en schaken.

Behalve de mat waan ik mij bijna in een klas zoals ik het gewoon ben van in Vlaanderen. De leerlingen zitten twee per twee aan een bank, ik kan duidelijk de lesfasen van elkaar onderscheiden en ik zie welke doelen de leerkracht tijdens haar lessen wil bereiken.

Misschien valt het ook wel op dat ik nu telkens praat over “de leerlingen” terwijl ik bij Klapmuts primary steeds sprak over “mijn kinderen”. Dit komt doordat er in laërskool Hugo Rust een duidelijke afstand moet blijven tussen de onderwijzer en de kinderen. Eerlijk, ik mis toch wel de liefde die ik van de kinderen kreeg en die ik aan de kinderen kon geven in Klapmuts primary.

Het is wennen hier in Wellington, maar ook dit zal op zijn pootjes terechtkomen. Maandag wordt hiervoor de eerste ultieme test, mijn eerste les…

Ik ben benieuwd!

#Rani