Kom later terug
Gepubliceerde posts zullen hier worden weergegeven.
Daar kan een bek door!
Dat zaterdag “once in a lifetime” zou worden, dat stond vast!
Om kwart na tien kwamen we aan in de Crocodile Farm. We startten met een rondleiding op een plaats waar zo’n 300 krokodillen leven, als het dat maar is… We kregen uitleg van een gepassioneerd medewerker van de Farm. Hij had al onze aandacht door de massa aan weetjes waarmee hij ons overlaadde. Als wij ooit lesgeven over krokodillen, weten wij al wat te vertellen!
Na de rondleiding werd het al iets spannender. Wij zagen de medewerker een krokodil nemen, een eenjarig “kleintje” en daarmee kwam hij ook onze richting uit. Wij voelden de bui al hangen… De mini-krokki werd naar één voor één in onze handen gelegd. Toch nog eens een dikke proficiat aan Dries om jouw angst opzij te zetten voor reptielen en de krokodil ook in jouw handen te nemen!
Toen kwam het moment waar wij de laatste week dagelijks over praten, onze crocodilecagediving! Lang twijfelden wij tussen een sharkcagediving of een crocodilecagediving. Uiteindelijk kozen wij voor de krokodillen omdat hierbij verzekerd werd dat wij de dieren ook echt zouden zien. Bij de haaien kon dit niet gegarandeerd worden en als wij gaan haaien zouden zien, dan was dat letterlijk geld in de zee gooien. Voor wij de kooi ingingen, moesten wij nog enkele papieren invullen en toen wij deze aan het invullen waren, sloeg de stress toe bij de zin “In case of death or loss…”. Ook werd ons vermeld dat de Crocodile Farm al twee jaar cagediving doet en dat er nog MAAR 3 ongevallen gebeurd waren… Wij zijn, denken we, nog nooit zo stil geweest!
Voor wij het wisten, zaten wij in een kooi tussen een paar krokodilletjes, zo maar een stuk of 20... Van bovenop het wateroppervlak zag de kooi er mooi gesloten uit omringd met kippengaas. Tot wij onder water keken, daar zagen wij gaten waar de krokodil zeker met haar kop door kon! Wij zijn ervan overtuigd dat wij door de gaten konden doorzwemmen en zo rechtstreeks bij de krokodillen konden. We voelden ons allesbehalve op ons gemak… Wetende dat er ook nog een stuk kip boven ons hoofd hangt waar de dieren verzot op zijn! De dieren zijn gigantisch groot en die tandjes… Mooi recht en wit, wij vragen ons af bij welke tandarts zij gaan… Een ervaring om nooit meer te vergeten! Een adrenalinekick die wij nooit meer zullen meemaken! Wij werden voor zot verklaard maar: you only live once! Na twintig minuten was onze dive om en konden wij, met een gerust hart, onder het spandoek gaan staan van “we survived”. Een ervaring die wij nooit zullen vergeten en die een band schepte tussen ons beide waardoor wij altijd met elkaar verbonden zullen zijn.
Onze tocht werd verder gezet naar het Lion Park waar er tal van leeuwen verblijven die een onwaardig bestaan leefden. De verhalen van deze dieren… Hartverscheurend! Leeuwen die worden gehouden als huisdier op de veertiende verdieping van een appartement of waarmee werd rondgereden in een Porsche onder invloed van drugs, je kan het je niet voorstellen! We zagen misschien niet zoveel leeuwen maar wij genoten van de rust die deze dieren kregen na hun miserabele bestaan! Naast het Lion Park was er een Chimps World waar apen leven uit een nabijgelegen zoo die gesloten is. Grappig om bij de kleine aapjes onszelf te herkennen en ieder aapje te combineren met één van onze persoonlijkheden. Dit zegt meer dan genoeg over ons, denken wij?!
We reden terug naar Anura Vineyards toe waar wij iets aten op het domein zelf. Gevolgd door een winetasting voor Amber, Dries en Ilse. Rani koos voor een beertasting omdat zij niet zo van wijn houdt.
Er volgde nog een bezoek aan de wijnkelders van Anura, onder leiding van onze enige echte Stephen!
De dag werd afgesloten met een braai en daarna doken we vroeg in ons bedje. De spanning had ons volledig leeggezogen en onze energie was ook nergens meer te vinden!
Wij verdwenen snel in dromenland, vliegend in de lucht boven Kaapstad zoals een vogel. Misschien een voorbode voor wat wij zondag zouden meemaken?
