Ek wil hier nie meer weg nie!

Eindelijk ons eerste blogbericht!

Na maandenlang aftellen en een vlucht van jewelste zijn we aangekomen op een plaats die beter is dan onze stoutste dromen.

Eerst willen we graag wat meer vertellen over onze vlucht naar hier. We moeten eerlijk zijn, deze was vermoeiend en lang. De eerste vlucht was naar Doha en we waanden ons als echte vip's: er waren leuke films en series, gratis eten, filmsnacks en last but not least na enkele uren ontdekten we het internet! Aangekomen op de luchthaven van Doha moesten we ongeveer 2 uur wachten en daarna konden we op ons tweede vliegtuig. Dit vliegtuig was jammer genoeg niet zo modern en het slapen verliep niet zo vlot (met 4 stijve nekken tot gevolg).

Maar toen we uiteindelijk aan kwamen op de luchthaven van Kaapstad, wisten we meteen dat al die lange uren het zeker waard waren!

We werden meteen vriendelijk ontvangen door onze lokale promotor dr. Amanda Anker.

We voelden ons meteen welkom en spraken onze eerste 'echte' woorden Afrikaans. We maakten kennis met Hannes die ons naar het gastgezin heeft gebracht. Aan de auto aangekomen, wilden we uit gewoonte aan de rechterkant instappen. We waren eventjes vergeten dat ze in Zuid-Afrika aan de andere kant van de weg rijden en dat het stuur aan de rechterkant staat. Het ijs was meteen gebroken en Hannes leerde ons enkele woorden en typische gezegden in het Afrikaans. Een voorbeeld hiervan is 'Hoe kom dat jou maag so rond is?' Boordevol gezonde zenuwen kwamen we aan bij onze 'Afrikaanse ouders'. We werden verwelkomt door Charlene, Stephen, onze nieuwe hondjes Ashante en Bella en natuurlijk ons (s)kattig duiveltje Dusti. Geniet mee van onze pluizige vriendjes bij 'foto's'.

Charlene gaf ons meteen een rondleiding in huis en toonde onze kamers. Met als kers op de taart een welkomstcadeautje voor iedereen! Voor ons was dit een teken dat wij hun "nuwe Belgiese kinders" zijn. Wat mogen wij van geluk spreken! Bij ons cadeautje lag er ook een festivalbandje voor een feestje genaamd 'The Garden of Eden'. Vroeg in ons bed zat er vandaag niet in. Maar we keken er enorm naar uit om onze benen even te kunnen strekken na de lange vlucht en op die manier in contact te komen met Afrikaanse jongeren. Na onze eerste en langverwachte braai (superlekker!) trokken we allen naar het festival.

Na enkele uren genoten te hebben van de Afrikaanse sfeer, vielen we als een blok in slaap...

Klaar voor de volgende dag!

Hopelik het jy ons eerste blogpos soveel geniet as wat ons op ons eerste dag gedoen het.

xxx Amber, Dries, Ilse en Rani